لیزری است که برای درمان بیماری های شبکیه به ویژه بیماری هایی که مکانیسم آسیب زایی آنها در قسمت های عمقی تر و
مرکز بینایی شبکیه است به کار می رود. در این نوع لیزر ابتدا دارویی به نام ویزوداین(Verteporphine) که نوعی حساس کننده
سلول ها به اشعه مادون قرمز است، داخل سیاهرگ بیمار تزریق می شود. هنگامی که این دارو وارد جریان خون عمومی بدن از جمله
جریان خون شبکیه می شود. اشعه ایی با طول موج بالا در محدوده مادون قرمز به سلول ها تابیده می شود و سلول هایی که در اثر
جذب این دارو به نور حساس تر شده اند با تابیدن اشعه دچار تغییراتی می گردند که در جهت بهبود بیماری های چشم می باشد.
قبل از انجام این نوع لیزر باید محل دقیق ضایعه وهمچنین محل دقیق تاباندن اشعه را با نوعی آنژیوگرافی از عروق شبکیه به
نام آنژیوگرافی ایندوسیانین گرین(ICG) مشخص کرد. پس از تزریق دارو، نور مادون قرمز به( مدت حدودا هشتاد ثانیه) به ناحیه
مورد نظر(ضایعه) تابانده می شود.
به دلیل اینکه داروی حساس کننده به نور، در جریان خون عمومی بدن تزریق می
شود پس از درمان به وسیله این لیزر ممکن است تا مدتی پوست بیمار نسبت به نور حساس باشد که بهتر است تا بیست و چهار ساعت
بعد از درمان در معرض مستقیم نور خورشید قرار نگیرد.